ျမန္မာကို ကမၻာက သိေစခဲ့ေသာေန႔ (11 - 12 - 2013)

          ဒီကေန႔ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ အမ်ိဳးသားေရး ညီအစ္ကိုေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေလးတစ္ခုလုပ္တယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုေတြ ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ အမ်ိဳးသာေးရးအတြက္ တက္စြမ္းသ၍ ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ “ေသြးေအးလုိ႔ မေနသင့္ၿပီ”လုိ႔ ဆိုစကားရွိထားတဲ့အတုိင္း အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ လည္း ေသြးေအးမေနသင့္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒုတိယံပိ ၀မ္းသာ စရာအေနနဲ႔ အက်ဥး္ေထာင္အသီးက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥး္စားေတြလႊတ္တယ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာရျပန္ေရာဗ်ိဳ႕။ အဲဒီ လုိကေန အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ေခၚသြားလုိ႔ သီလရွင္ ဆရာေတာ္ေလး တစ္ပါး ေပါင္ရိုးက်ိဳးၿပီး စတီးရိုးထည့္ ထားရတာကို သူတို႔ေတြ ကူညီႏိုင္သေလာက္ သြားေရာက္ ေထာက္ပံ့ကူညီၾကမယ္ဆိုေတာ့ ၀မ္းသာပိတိ ျဖစ္ရ ျပန္ၿပီဗ်ိဳ႕။ စာရႈသူတို႔အေနနဲ႔လည္း ထပ္တူထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းသာလုိက္ၾကပါလုိ႔သာ အတင္းကာေရာ တိုက္တြန္း လုိက္ပရေစေတာ့။ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္မႈေတြနဲ႔အတူ အေနေစာင္းလာေတာ့ ၀မ္းသာတဲ့အဆင့္ကေန ဂုဏ္ယူစရာ အဆင့္ကိုေရာက္လာတယ္ဗ်ိဳ႕။

          ကၽြန္ေတာ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၀ိုင္းအျပည့္ထုိင္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ တီဗီဖန္ သားျပင္ကေန မ်က္စိမခြာႏိုင္တဲ့အျဖစ္ကိုေတြ႕ရတယ္။ ေမ့ေမ့ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ဒီေန႔ဒီရက္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ က်င္းပတဲ့ (၂၇)ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံအားကစားပြဲေတာ္ ဖြင့္ပဲေန႔ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္မွ သတိမမူဘဲ။ လူၾကပ္ေနတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲကို ဖင္တစ္ေနရာစာ ခံုရေအာင္ရွာၿပီး သူမ်ား၀ို္ငေဘးမွာ သြားပူးကပ္ ထုိင္လိုက္တယ္။ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးကိုယ္စား ဒုသမၼတ ဦးဥာဏ္ထြန္းက ေျပာေပးေနတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ရင္ခံုစရာ မေကာင္းေသးဘူးဗ်။ ဦးဥာဏ္ထြန္းရဲ႕ မိန္႔ခြန္းအၿပီးမွာ ၀ဏၰသိဒၶိ အားကစားရံုႀကီး ပတ္ပတ္လည္က ေဖာက္လႊတ္လုိက္တဲ့ မီးရွဴးမီးပန္းေတြရဲ႕ အေရာင္အ၀ါက ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထၿပီး တစ္ကိုယ္ ေရ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ၿပီး ေရရြတ္လုိက္မိတာက “ ဟာ . . . ကမၻာ့ဖလား ပြဲေတာ္ႀကီးအလား”ေပါ့။

          အဲဒီေနာက္မွာ ေနျပည္ေတာ္ City Hall ကေန လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လာတဲ့ မီးရွဴးတိုင္ကို တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ အားကစားသမားႀကီးေတြ ေရႊတံဆိပ္ (၁၉)ဆုရွင္ ၊ ေရႊတံဆိပ္ (၁၈)ခု ရွင္၊ ေရႊတံဆိပ္ (၃)ခုရွင္ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံဂုဏ္ေဆာင္ႀကီေးတြ သယ္လာေတာ့ ငါတုိ႔မသိခဲ့တဲ့ ေရႊေခတ္က အားက စားသမားႀကီးေတြပါလားေပါ့။ အဲဒီမွာ မီးရွဴးတုိင္ကို လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လာရာကေန ျမန္မာ့မွ်ားျပစ္ လက္ေရႊးစင္သမားက လယ္ေဆာင္လာတဲ့ မီးရွဴးတိုင္က မီးနဲ႔ မွ်ားဦးကို မီးၿမွိဳက္ၿပီး ပင္မ မီးရွဴးတုိင္ႀကီးကို ျမွားနဲ႔ ျပစ္ၿပီး ထြန္းညွိမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ရာဇ၀င္မွာ အထင္အရွားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ရာမမင္းသား ေလးေတာ္ တင္ခန္းအလား ထင္မိတယ္ဗ်ာ။ ေဘးမွာ ရင္းႏွီးဆံုးအေဖာ္မပါသည့္တိုင္ တစ္ကိုယ္ေရ ၿပံဳးေပ်ာ္ေနမိသလုိ ကိုယ့္ေဘးက လူေတြအားလံုးကလည္း အၿပံဳးကိုစီနဲ႔ပါ။

          အားကစားသမားေတြကြင္းထဲက ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားၿပီးခ်ိန္မွာ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္ကို ေရာက္ လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေတာ့မွ ေတြးထင္မထားခဲ့ဖူးတဲ့ ျမင္ကြင္းမ်ိဳး ျမင္ရေတာ့မွာဗ်ိဳ႕။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီ အစဥ္အဖြင့္မွာပဲ ေထဒ၀ါရ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ထြန္းကာခဲ့ရာပုဂံေျမဆိုတဲ့ ေဇာ္၀င္းထြဋ္သီဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို ျမန္မာ့ရာဇ၀င္ သရုပ္ျပကြက္နဲ႔ တင္ဆက္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုတာနဲ႔တင္ ကၽြန္ေတာ္ အလြန္၀မ္းေျမာက္ေနမိပါၿပီ။ ေထဒ၀ါရ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားရာေျမျဖစ္တယ္ဆုိတာကို တစ္ကမၻာလံုးသိေအာင္ ေဖာ္ျပေတာ့မွာပါလားလုိ႔ ဆန္းျပားတဲ့ ျပကြက္ဆန္းေတြ မလာမီကတည္းက ပိတိျဖစ္ေနမိတာပါ။ တစ္ကြင္းလံုး ေမွာင္ေမွာင္မဲေနတဲ့ၾကား က ပုဂံရႈခင္းေတြထြက္ေပၚလာေတာ့ အံ့ၾသလိုက္တာ။ ဒုိ႔ျမန္ေတြ ဒီေလာက္အထိ လုပ္ႏိုင္ေနၾကၿပီလား။ ဘယ္သူေတြ ဒီလုိလုပ္ႏိုင္ေသးလုိ႔တံုး။ ေစတီပုထုိးေတြနဲ႔ ပုဂံရႈခင္းေတြကို ကြင္းထဲမွာ ၾကည့္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ ေတြထက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ TV ဖန္သားျပင္ကို ၾကည့္ရႈၿပီး အားေပးေနသူေတြက ပိုၿပီး ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ရ လိမ့္မယ္လို႔ ထင္မိတယ္။ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ အဆိုေတာ္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ သီးခ်င္းစာသားေတြ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပပါရေစဗ်ာ . . . ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ “မဟာ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ -

(အားလံုးေသာ နံရံ ေသာ့ခ်က္မ်ား . . . ျမန္မာေဟ့လုိ႔ ဟစ္ေၾကြးဆဲ သံစဥ္မ်ား . . . ရာစုႏွစ္အဆက္ဆက္ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ . . . အားလံုးရဲ႕အေမြ . . . အရုပ္အဆင္းမပ်က္ ပညာ ပန္းအတတ္မ်ား . . ျမန္မာအႏုအလွ သုခုမလက္ရာမ်ား . . . . သမိုင္း၀င္ကဗ်ည္းထက္ တို႔ႏွလံုးအိမ္ေသြးစက္ ခ်ည္ကပ္ထားၿမဲထားပါလား . . . . . . ျမင့္ျမတ္ေလေသာ သမုိင္းေၾကာင္းမ်ား ဒီေျမႀကီးမွာ . . . . မင္းတရား အေနာ္ရထာ ေက်းဇူးမ်ား ဒီေျမႀကီး ထက္မွာ . . . ဒီေျမဟာ တို႔ေတြရဲ႕ . . . ႏွလံုးသား၀ိဥာဥ္ပဲ . . . . အားလံုးရဲ႕ ပုဂံ

သူရဲေကာင္းတို႔ဒဏ္ရာ ဓားခ်က္မ်ား . . . ျမန္မာတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသား အားမာန္မ်ား . . . ပံုရိပ္ေတြထားခဲ့ . . ကမၻာ အႏွံ႕ကိုပ်ံ႕ခဲ့ . . . မေပ်ာက္ပ်က္ ယခုတိုင္ပဲ . . . . . . . . . . . ဟာ ..ဟာ . . . ဗုဒၶသာသနာ အလင္းစက္မ်ား ထိန္ထိန္ၿငီးကာ . . . ရဟန္းျမတ္ အရဟံ ထြန္းညွိခဲ့ သာသနာ အလင္းေရာင္ . . . ဒီေျမဟာ တို႔ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသား၀ိဥာဥ္ပဲ . . . . . . အားလံုးရဲ႕ ပုဂံ

ႀကီးျမတ္ေလေသာ သမုိင္းေၾကာင္းမ်ား ဒီေျမႀကီးမွာ . . . မင္းတရာ အေနာ္ရထာ ေက်းဇူးမ်ား ဒီေျမႀကီး ထက္မွာ . . . ဒီေျမဟာ တို႔ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသား ၀ိဥာဥ္ပဲ . . . အားလံုးရဲ႕ ပုဂံ)

ဒီျပကြက္ကို သရုပ္ေဖာ္သူေတြကလည္း ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ထြန္းကားျပန္႔ပြားေစခဲ့ တဲ့ ဘုရင္ အေနာ္ရထာ ၊ သူရဲေကာင္း(၄)ဦး ဆိုတဲ့ပံုကို ထင္ရွားေအင္ ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ေအာ္သံ “ ဒီေျမဟာ တို႔ေတြရဲ႕ ႏွလံုးသား၀ိဥာဥ္ပဲ” ဆိုတာနဲ႔ အားျပည့္မာန္ျပည့္ သရုပ္ျပသြားတယ္ဗ်ာ။ အတုိင္းတိုင္းအျပည္ျပည္က ၾကည့္ရႈခံစားေနသူေတြ ရင္သက္ရႈေမာျဖစ္ေနၾကမွာပဲလုိ႔ ေတြးမိတယ္။

          ေနာက္မွာေတာ့ ျမန္မာ့ရုိးရာအက အလွေတြကို လူအင္အား အေျမာက္အမ်ားနဲ႔ တက္ညီလက္ညီ ကျပအသံုးေတာ္ခံသြားတာေတြဟာ ရင္သပ္ရႈေမာပါပဲ။ စုစည္းမႈ ၊ ညီညြတ္မႈကို ေဖာ္က်ဴးသြားတယ္လုိ႔ ခံစားမိ တယ္။ လက္လႈပ္တယ္ ၊ ပါးစပ္လႈပ္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ညီညြတ္ဖုိ႔ဆိုတာ အေတာ္ႀကိဳးစားရတဲ့ အလုပ္ပါ။ ဘယ္ေလာက္အထိ အပင္ပန္းခံၿပီး ေလ့က်င့္ထားၾကသလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္ ၾကေတာ့။ ျမန္မာဆိုတာကို ကမၻာက သိေစရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အခြင့္သင့္လုိ႔ အခါႀကံဳတုန္း ျပသလုိက္ တဲ့ ကကြက္ဆန္းေတြ ၊ “ေမာင္ေမာင္ေခၚလုိ႔မွ ဗ်ာမထူးရင္” ေနာက္ေနာင္ ဒီလုိအခြင့္အေရးမ်ိဳးရဖုိ႔ ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီေစာင့္စားရအံုးမွာေလဗ်ာ။

          ခ်ီးမြမ္းခန္းေတြထုတ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆံုးမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ရင္ထဲထိသြားေစတာက ေဇာ္၀င္းထြဋ္ရဲ႕ အဖြင့္သီခ်င္း ၊ အဲဒီေနာက္ . . . . . အဲဒီေနာက္မွာ တင္ဆက္သြားတာေတြကလည္း တစ္မ်ိဳးၿပီး တစ္မ်ိဳး မရိုးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဟာ အားလံုးကို မခြဲျခားဘဲ တန္းတူရည္တူစိတ္ထားရွိ ေၾကာင္းကို ျပသတဲ့အေနနဲ႔ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျပသျခင္းသာမက အေရွ႕ေတာင္အာရွ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ႏိုင္ငံအသီးသီးရဲ႕ ရိုးရာ အကအလွမ်ားကိုလည္း တင္ဆက္ေစခဲ့ပါေသးတယ္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွရဲ႕ ရိုးရာယဥ္ေ က်းမႈအကေတြမွာ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံကြဲျပားလွတယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ အနည္းငယ္ လက္အခ်ိဳး အေကြးေလးေတြမွာသာ ကြဲျပားသြားၿပီး ယဥ္ေက်းမႈတူညီတဲ့ ျပယုဒ္ေတြကိုလည္း ျမင္ေတြ႕ခံစားလုိက္ၾက ရမွာပါ။ အကအလွေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာ အလံတိုင္ေတြ ကိုင္ေဆာင္ၿပီး လွည့္ပတ္ေနတာက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေလးေတြဗ်။ ဒီပြဲအတြက္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႕ အားကို ရဖုိ႔ အခ်ိန္အေတာ္ယူၿပီး စနစ္တက် ေလ့က်င့္ ေပးခဲ့ရတယ္။ ဒီဖြင့္ပြဲႀကီးအတြက္ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ခ်ီးမြမ္းခန္း ထုတ္ေနဖုိ႔ မလုိေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းသား/ ေက်ာင္းသူေလးေတြ ၊ အႏုပညာရွင္ ၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြက စလုိ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ လူႀကီးမင္းမ်ား အားလံုးကို ဂုဏ္ျပဳလိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာဆိုတာကို ကမၻာက သိေစဖုိ႔ . . . . . ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားရာ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိေစဖုိ႔ အႏုပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြရဲ႕ အားကိုယူၿပီး ျမန္မာ့ဂုဏ္ကို ေဖာ္ညႊန္းသြားတဲ့ အေပၚမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအေနနဲ႔ ဂုဏ္မျပဳႏုိင္ဘူးဆိုတဲ့သူ ဘယ္လုိလူေတြမ်ား ျဖစ္ေနမလဲ။ ဂုဏ္မယူဘဲ မေနႏိုင္ဘူးလုိ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ဆိုတဲ့ လွပခန္႔ ညားတဲ့ အ၀န္းအ၀ိုင္း ျမန္မာ့ေျမပံုကို လူေတြက ကိုယ္စားျပဳၿပီး ေဖာ္ညႊန္းသြားတယ္။ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း ၿပီး ျမန္မာ့ေျမပံုကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေစခဲ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ ျမန္မာကို ကမၻာက သိေစခဲ့ၿပီဆိုတာ အလကားမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာဆိုတာကို ကမၻာကို လ်စ္လွ်ဴရႈခဲ့တာရွိေကာင္းရွိမယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚက ဂုတ္ေသြးစုပ္ယူသြားတာေတြ ရွိေကာင္းရွိမယ္။ ျမန္မာကို ကမၻာက မ်က္မုန္းက်ိဳးေလာက္ေအာင္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့သူေတြရဲ႕ သမိုင္းကသက္သက္ ရွိေနလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႔ ခမ္းနားထည္၀ါလွတဲ့ ဒီျမင္ကြင္းႀကီးကို ဓာတ္ပံုရဖို႔ လုိက္ရွာတယ္ဆိုရင္ပဲ www.channelnewsasia.com မွာ ဖြင့္ပြဲဓာတ္ပံုနဲ႔တကြ မီးရွဴးတိုင္းကို ျမွားနဲ႔ပစ္ၿပီးထြန္းညွိသြားတာကအစ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ တင္ဆက္သူေတြနဲ႔အတူ ႏိုင္ငံတကာက အႀကံေပးေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သြား တယ္ဆိုတာကိုပါ စီကာပတ္ကံုးေဖာ္ျပသြားခဲ့ပါၿပီဗ်ာ။

ဒီပြဲႀကီးအတြက္ TV ဖန္သားျပင္ေတြေပၚမွာ ရႈစားခြင့္ရသလုိ အြန္လိုင္းကေနလည္း တိုက္ရိုက္ၾကည့္ရႈ ခံစားႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားတယ္။ ဒီ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္မွာ က်င္းပခြင့္ရခဲ့ေသာ ၂၇ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံအားကစားပြဲေတာ္ႀကီးဟာ ျမန္မာကို ကမၻာက သိေအာင္ ဖြင့္လွစ္လုိက္တဲ့ေနလုိ႔ တင္စားခ်င္တာ ပါဗ်ာ။ MRTV4 မွာ ပရိတ္သတ္တစ္ဦးေျပာသြားတာကို ျပန္လည္ေဖာ္ညႊန္းရရင္ “က်ဳပ္တို႔ျမန္မာေတြက မလုပ္ခ်င္ရင္လည္း မလုပ္ဘူး။ လုပ္ရင္လည္း သူမ်ားထက္ ထူးျခားေအာင္ လုပ္တယ္။” ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေန႔  ဒီရက္ ၁၁ - ၁၂ - ၂၀၁၃ ဆိုတာကို မွတ္တမ္းတင္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဒီအခမ္းနားရဲ႕ျမင္ကြင္းကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ရုပ္သံမီဒီယာေတြကတဆင့္ ၊ သတင္းမီဒီယာေတြက တစ္ဆင့္ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္းေတြ လုပ္ေဆာင္သြားၾက မယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ျမန္မာကို ကမၻာက သိေစရံုမွ်က “ ကမၻာမွာ ျမန္မာေဟ့ . . . ကမၻာမွာ ျမန္မာေဟ့” လုိ႔ အဆံုးမရွိ ရင္ထဲက ပီတိကို စာရႈသူမ်ားအတြက္ မွ်ေ၀ခံစားလုိက္ရေၾကာင္းပါဗ်ာ။   ။

(ကၽြန္ေတာ္၏ ေရးသားတင္ျပမႈသည္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ၂၇ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံ အားကစားပြဲေတာ္ႀကီးကို ပံုေဖာ္ႏိုင္စြမ္းမရွိဟု ယူဆပါက ကၽြန္ေတာ္၏ ညံ့ဖ်င္းမႈသာျဖစ္ပါသည္)

ေနာင္ေတာ္ေလး (ဘုိကေလး)